اميره حبى

سالت عيناى تنادينى تشكى الامى و احزانى
حبا احببت ولا ادرى ما الذى الهانى
اشكو لزمانى من اهاتى و اريد منه لقاء ذاتى
فهل الايام تريد عذابى ام تهدينى الابتساماتى
فانى لا الوم قلبى على حبها
بل الوم الحب الذى ابكانى
اميره عشقتها من تراب
لان غبار حبها اعمانى
فقلبى بعد اليوم لا استسلام
و اريد منه سلام لا انتقام
فقد شق قلبى فى الهوى طريقه
فارجو منه المرور على احبابه باحترام
اميره حبى تركتنى و حيدا ابحث عن بقايا قلبى الملام
و لكن ارجع و اقول بصدق الكلام
لكل حزن نهايه وفى حبى ليها قصه و حكايه
حكايه انسان احب بجنون
ولم يجد امامه قلب حنون
وجد قلب يملائه السكون
و يوهم نفسه بالحب و يخون

فماذا افعل ايها الانسان
عن سكوت قلبى فى ارض الكلام
فاحلامى فردت جناحاتها فى الظلام
لا تطير بل تشكو الايام
و ترجو من رب السماء
الوصول للحقيقه فى زمن الخيال
و السلام فى زمن القتال

دى اول قصيده كتبتها فى حياتى فى اواخر شهر 5 سنه 2007

مشكور على ابداعاتك الجميلة دى يا برنس

شكرا ليك يا مصطفى على زوقك و ردك الجميل

يا جدعان عايز اعرف رايكو فى اللى انا بكتبه